Bon Bini 'Culture Shocks'

Bon Nochi lieve mensen,

Hier het eerste berichtje uit Curaçao. Op het lange verhaal kort te maken, kan ik je al vertellen dat we vele culture shocks en blunders hebben meegemaakt. Zo begon het verhaal donderdag 2 januari in Nederland, waar mijn avontuur begon. Iets te laat vertrokken Pamela en ik met het vliegtuig naar Curaçao. Een prettige vlucht, maar wel lang. Eindelijk aangekomen in Curaçao, hadden we onze eerste blunder. Via school hadden we te horen gekregen dat we op het immigratieformulier ‘vacantion’ moesten invullen. Wij natuurlijk heel braaf geluisterd naar school, maar toen kwam het volgende: Hoeveel dagen verblijf je hier? Wij dachten meteen, ja en nu???? Niets invullen dus. Toen we bij het immigratie kantoor kwamen, werd ik als eerste geroepen. En ja hoor, de lang verwachte vraag kwam: Hoelang verblijven jullie hier? Ik heel braaf: ongeveer 130 dagen om stage te lopen. Ik werd direct zonder pardon naar een blauw bankje gestuurd, waar ik samen met Pamela 15minuten op heb gezeten. Toen werden we weer terug geroepen, waarbij we naar lang zeuren, door mochten. Pfff, wat waren wij opgelucht.

We werden daar opgehaald door Erwin van de autoverhuur. Na de auto ‘Kia Picanto’ te hebben opgehaald zijn we naar het appartement gereden. Gelukkig met Erwin voor ons uit. We hadden het anders nooit kunnen vinden.

We kregen bij het appartement, appartement 107 aangewezen. Een appartement heel basic, met alleen de meubels. Gelukkig wisten we dit al van te voren. Aardige mensen op het complex en een leuke zit ruimte. Natuurlijk is het Curaçao, dus het is geen luxe. We hebben niet eens een koelkast, maar er werd ons verteld dat deze snel komt.

Voor de rest van de dag zijn we lekker op onderzoek uit gegaan. Wij, als kippen zonder koppen in het donker op pad. Dat gaat natuurlijk niet goed, zou je denken. Nou, dat was ook zo! We zijn wel 20keer hetzelfde punt tegen gekomen, en hebben uiteindelijk de conclusie getrokken, dat we verdwaald waren. Dus gauw de weg vragen en op naar het appartement.
De volgende dag gaan we in het licht wel verder!

Vanmorgen was het 7:00u lokale tijd wakker worden. Het was hier al 25graden. We zijn enorm blij met de airco op de kamer. Toen kwam de eerste culture shock van deze dag. We dachten even heerlijk onder de douche te gaan, maar helaas hij was KOUD’. Dat is hier heel normaal. Dus dat wordt wennen!

Toen maar weer even lekker op pad. We worden al steeds bekender op de weg. We blijven alle straatjes gewoon proberen en maken zat overtredingen, maar toch bereiken we elke keer ons doel. Zo hebben we al twee supermarkten gevonden, waar we de inventaris hebben gekocht voor ons appartement. Grappig dat de mensen hier je spullen inpakken en dat ze het voor jou in de auto zetten. Als je zegt, dat je het zelf wel wilt doen, kijken ze je met grote schaapachtige ogen en een scheef gezicht aan. Dus dat doen we niet meer. We laten deze luxe nu gewoon gebeuren!

’s Avonds zijn we lekker uit eten geweest met Lilian en Hanneke bij een heel goedkoop tentje ‘de Tropen’. Iedereen op het appartement vertelde dat je daar goed komt eten. Het was heerlijk en gezellig! Zeker voor herhaling vatbaar!

Daarna zijn we terug gegaan naar het appartement, waar ik een poging heb gedaan tot het schrijven van een reisverslag, die je nu zit te lezen. Het is me toch maar mooi nog gelukt!

Nu is het tijd om te slapen! Drumi Dushi!

Liefs uit Curaçao